اسب عربی (به عربی: الحصان العربي) که بعضی اوقات در ایران به آن اسب اصیل می‌گویند یکی از نژادهای اسب سبک در جهان و متعلق به منطقه خاورمیانه می‌باشد. شناسایی این نژاد به دلیل شکل سر متمایز و دم بلند آن آسان می‌باشد.
این اسب یکی از قدیمی‌ترین نژادها در جهان محسوب شده به طوری که کشف‌های باستان‌شناسی اصول این نژاد را به ۴۵۰۰ سال قبل برمی‌گرداند. اسب‌های عربی در منطقه خاورمیانه به وجود آمده و از آن جا از طریق بازرگانی یا جنگ‌ها به تمام جهان انتشار یافته‌اند؛ همچنین از این نژاد برای بهبود بخشیدن ویژگی‌های دیگر نژادها از قبیل قدرت تحمل بالا، فرمان پذیری و سرعت استفاده می‌شود.
نژاداسب عربی در طول تاریخ به دست مردم عرب کوچ نشین پرورش و تکامل یافت تا آن جا که به‌طور معمول این اسب با صاحب خویش در یک چادر می‌زیسته است. این ارتباط نزدیک و تنگاتنگ با انسان تا به امروز در این نژاد حفظ شده‌است و آن را به مورد اعتمادترین نژاد اسب برای استفاده در جنگ‌ها مبدل کرده بود، این شیوه پرورش اسب عربی هم‌اکنون توسط مربیان اروپایی نیز دنبال می‌شود به طوری که مربی اسب با آن مانند یک دوست رفتار می‌کند.
انضباط و فرمانبرداری این اسب سبب می‌شود که به صورت یکی از قویترین نژادها در مسابقات اسب دوانی درآید و این نژاد یکی از ده نژاد محبوب در بسیاری از مناطق جهان شامل ایالات متحده آمریکا، کانادا، بریتانیای کبیر، استرالیا، اروپا، آمریکای جنوبی و همچنین سرزمین اصلی آن خاورمیانه است. اهمیت این نژاد در جهان تا به آن حد پیش رفته که سازمانی بین‌المللی مخصوص آن با عنوان سازمان جهانی اسب عرب برای حفظ این نژاد زیبا تشکیل شده‌است که ایران نیز از اعضای آن می‌باشد.
مشخصات بدنی اسب عرب
اسب‌های عرب به دلیل زیبایی، روحیه و هوش خود شهرت دارند
اسب عرب ویژگی‌های ظاهری ای دارد که آن را از سایر نژادهای اسب متمایز می‌سازد، از جمله پوزهٔ کوچک، چشم‌ها و مجراهای تنفسی درشت، گوش‌های کوچک و رو به جلو، گردن ظریف و قوس دار، بالا گرفتن دم به هنگام حرکت و یال و دمی ابریشم مانند. بعضی از اسب‌های عرب نسبت به سایر نژادهای اسب از یک مهرهٔ کمر یا یک جفت دنده کمتر برخوردارند.
قد و وزن
قد اسب‌های عرب به‌طور متوسط بین ۱۴۲ تا ۱۵۴ سانتی‌متر است اما در سال‌های اخیر به دلیل شرایط نگهداری و رسیدگی‌های ویژه پرورش دهندگان اسب عرب می‌توان شاهد قدهای بلندتری تا ۱۶۲ سانتی‌متر بود. وزن بیشتر اسب‌های این نژاد بین ۳۵۰ تا ۴۵۰ کیلوگرم می‌باشد.
رنگ و نشانه‌ها
اسب‌های عرب اصیل به رنگ‌های کهر، نیله (خاکستری)، کرنگ، مشکی و ابرش یافت می‌شوند. عمده‌ترین رنگ‌هایی که در این نژادیافت می‌شوند به ترتیب کهر، نیله و کرنگ می‌باشند. رنگ مشکی جزو رنگ‌های کمیاب به‌شمار می‌آید. اسب‌های عرب ممکن است نشانه‌هایی به رنگ سفید بر روی سر یا قلم‌های دست و پای خود داشته باشند. پوست تمامی اسب‌های عرب در تمام قسمت‌های بدنشان، به غیر از قسمت‌هایی که نشانه‌های سفید رنگ دارند، به رنگ مشکی است.
سرشت
اسب‌های عرب اسب‌هایی خون‌گرم، باهوش، زیرک و حساس می‌باشند که این ویژگی‌ها باعث ارتباط قوی تر بین آن‌ها و سوارکارشان می‌شود اما همین ویژگی‌ها نیز می‌تواند سبب این شوند که عادت‌های بد را سریع تر از بسیاری از نژادهای دیگر فرا بگیرند.
استفاده‌های اسب عرب
از اسب عرب در مسابقات زیبایی، کورس، درساژ و استقامت استفاده می‌شود. این اسب‌ها همراهان خوبی نیز می‌توانند برای صاحبان خود باشند.
